woensdag 10 oktober 2007

Boekverslag 2 'Tales from Watership Down'

1. Beschrijvingsopdracht
a. R. Adams, Tales from Watership Down, (oorspronkelijk) Londen 1996, eerste druk

b. Ik had geen idee van bekende en beroemde Engelse literatuur. Daarom heb ik een boekje over de beste Engelse boeken bekeken en daarin kwam 'Watership Down' goed naar voren. Tevens werd in het boekje de inhoud verteld en die sprak me enorm aan. Helaas pakte ik niet de officiële roman, maar de 'langverwachte comeback' van de fantasie wereld van deze klassieke roman.

c. Dit boek is verdeeld in drie stukken, deze stukken gaan over avonturen van konijnen. Elk deel kent andere hoofdpersonen met andere relaties en met verschillende onderwerpen. Deel 1 en 2 gaan over de legendarische EI-Ahrairah die in verschillende posities zeer snel, duidelijk en goed handelt. Ook is hij een aanvoerder die voor zijn 'warren', konijnenstam in een konijnengebied, opkomt en beschermt. In deel 3 gaat de 'verteller' van de vorige verhalen Bazel, als hoofdpersonage dienen. Bazel wil hiermee laten zien, zo komt hij in het verhaal naar voren, dat hij de troonopvolger van de held EI-Ahrairah is. Het lijkt, en het is zo, alsof de verhalen verteld worden aan konijnen. De luisteraars, de konijnen, en de lezers moeten zich in het verhaal van de hoofdpersoon als in EI­Ahrairah en Bazel verplaatsen. In de verhalen die in dit boek voorkomen zit een duidelijk thema die per hoofdstuk gebonden is. Een paar voorbeelden zijn: liefde, haat, opkomen voor jezelf enje naasten, iemand niet beoordelen op vooroordelen en uiterlijk. Daarom is de bedoeling van de schrijver dat de avonturen van de konijnen, die door middel van samenwerken slimmer en sterker worden, opgepakt worden als amusement en plezier, maar ook om van te leren.

2. Verdiepingsopdracht
a. Voordat ik dit boek ging lezen had een leuk, spontaan en vrolijk verhaal verwacht. Door middel van de kaft zag ik en las ik dat het over konijnen ging. Als ik aan een verhaal over konijnen denk dan denk ik aan een sprookje. Een sprookje met de bedoeling amuseren en entertainen.
b. Het was inderdaad een spontaan verhaal waar het gaat om het gedrag van mensen te beïnvloeden. Op de een of andere manier wil de schrijver het gedrag van de mens helpen verbeteren door middel van een grappig verhaal. Ik vind daarom ook dat de verwachtingen niet helemaal zijn uitgekomen, omdat ik dacht dat het een soort langer sprookje was die amusement moest geven. Helaas was het voor mij geen amusement; toch wel een beetje, maar ik heb er niet om moeten lachen.
c. Het verhaal speelt zich af in de verschillende gebieden waar konijnen wonen, de zogenaamde warrens. De helden die in de verhalen voorkomen (vooral Bazel en AI­Ahrairah) gaan wel weg uit de eigen warren als er belangrijke beslissingen moeten worden genomen. Omdat het verhaal afspeelt in konijnengebieden, roept de ruimte een stemming/sfeer op. De weide en de warren worden uitgelegd als een rustig gebied waar konijnen kunnen leven. In de werkelijkheid klopt dit natuurlijk niet, omdat zo'n soort gebied niet bestaat. Dit gebied heeft dus ook een symbolische betekenis: het verschil tussen de realiteit en fantasie wereld, fictie en non-fictie.
d. Volgens mij gaat het verhaal over helden in de konijnenhistorie die bepaald gedrag goed - of afkeuren. Waarom ik deze interpretatie van het boek geef is, omdat er veel verschillende verhalen in de parten over 'het gedrag van een konijn' gaan. Een aantal voorbeelden uit verhalen zijn:
* The story of the Great Marsh waarin verteld wordt over Hazels' intuïtie die hij volgt als er een beslissing genomen moet worden.
* Campion: hierin wordt verteld datje altijd een ruzie kunt bijleggen als men daar klaar voor is. Eerst is Campion geweigerd in een warren, maar daarna wordt hij toch in genade aangenomen
* Stonecrop waarin verteld wordt over een konijn die bij mensen thuis gewoond heeft, dat wil zeggen dat dit konijn een tam konijn is. Hierdoor wordt hij door andere konijnen als 'anders' en 'vies' gezien. Maar nadat hij zijn (levens )verhaal heeft kunnen doen wordt hij wel gerespecteerd. Hieruit komt de conclusie dat je niemand moet beoordelen op uiterlijk, alleen op het innerlijk.
e. De interpretaties kunnen verschillen door middel van tal van punten, zoals de tijd, welke eeuw, waarneer de persoon het boek leest en hoe oud de persoon is die het boek leest. Een verhaal kanje anders interpreteren, omdat je de zinsbouw en woordbetekenis beter begrijpt. Volgens mij is de verhaallaag dan het beschrijven van legendes, helden zoals EI-Ahrairah en Hazel, die op zoek gaan naar een betere konijnenwereld. in elk hoofdstuk wordt er daarom stilgestaan bij ieder konijnenindividu op zich. De betekenis- of thematische laag echter is op te schrijven in een woord en in dit geval is het verbeteren. Het verhaal heeft wel met liefde of haat te maken, maar dat is niet de hoofdgedachte van het boek. De verhalen vormen dan wel de motieven als haat, liefde, respecteren, groei naar volwassenheid en vriendschap, maar dit alles samen vormt een heel andere betekenistoekenning dan dat je de verhalen apart ziet. Uit de handelingen van de verschillende personages kan je zien dat iedereen streeft naar het verbeteren van zichzelf en daarom vind ik 'verbeteren' een mooi woord voor de omschrijving van dit verhaal.

3. Evaluatie
a. Helaas is dit boek niet de officiële roman die Richard Adams ooit schreef. Toch is er een mogelijkheid dat ik de echte nog wel een keer ga lezen, want je komt erachter dat je het verhaal niet goed kunt volgen omdat je sommige delen mist. Dit boek heeft me niet veranderd als persoon, maar heeft me wel in laten zien datje als schrijver iets moeilijks op een leuke en grappige manier naar voren kunt brengen. De slechte eigenschappen probeert de schrijver door middel van konijnen (?) uit de mens te halen, dit zal waarschijnlijk niet veel invloed hebben; toch is het leuk geprobeerd. Van al die boeken die ik in mijn leven heb gelezen kwam deze er toch middelmatig uit, nog wel te doen maar om een nog een keer te gaan lezen: "nee".
b. Als je een boek leest, dan evalueer je meestal al tijdens en vooral na het lezen. Meestal gebeurt dit als je net gestopt bent, omdat je dan verder wil lezen. Evalueren gebeurt dus eigenlijk automatisch. Nu evalueer je het boek ook alleen op een manier dat andere mensen het ook begrijpen terwijl ze het boek niet gelezen hebben. Je probeert mensen iets te laten voelen, wat jij gevoeld hebt. Mede hierom vind ik zo'n verdiepingsopdracht maken een klus die wel mee valt. Helaas gaat er zoveel tijd in zitten.
c. Door het verhaal te lezen kwam er weinig onduidelijkheden of verwarringen naar boven, alleen de stukjes die weggelaten waren uit de officiële roman vond verwarrend. Een persoontje in jezelf roept dan vragen zoals: Ben ik wel het goede hoofdstuk aan het lezen? Was ik wel hier met lezen? Waar gaat het over? Je bent de touch gewoon even kwijt en dat vond ik jammer.

Geen opmerkingen:

<bgsound src="NAME OF FILE"></bgsound>