6 vwo Boekverslag 3 Engels – Dominique Pichel
1. Beschrijvingsopdracht
a) Complete titelbeschrijving:
G. Greene, The Power and the Glory, Harmondsworth 1962 (eerste druk)
b) Korte motivatie van mijn boekkeuze:
Dit boek is mij aangeraden door mijn vader, die het in zijn jeugd voor school gelezen had. Hij kon het zich herinneren als een mooi, maar niet eenvoudig boek. In eerste instantie wilde ik een ander boek lezen, maar dat bleek oorspronkelijk niet door een Engelse schrijver te zijn geschreven en niet binnen de Engelse literatuur te vallen. Dus daarom dit boek.
c) Korte weergave van de inhoud:
Het verhaal speelt zich af in Mexico, waar een priester achterna gezeten wordt door de politie. De politie zit deze priester achterna, omdat de Mexicaanse overheid het katholieke geloof wil uitbannen. Niet alleen wordt de priester gezocht, maar ook een seriemoordenaar. Deze twee zijn volgens de overheid even grote criminelen. Om de priester gevangen te nemen, heeft de politie officier een plan bedacht: in elk dorp komen er zogenaamde verklikkers die een teken moeten doorgeven als de priester in hun dorp is geweest. Als blijkt dat hij er geweest is, maar de verklikker niets gezegd heeft, wordt de verklikker ter dood veroordeeld.
Hoewel veel van de priesters gaan trouwen of Mexico ontvluchten, loopt de gezochte priester niet weg voor het verbod op het katholicisme. Hij blijft in Mexico, maar wil vluchten naar het katholiekvriendelijker noorden. In principe wil de priester wel uit Mexico vluchten, maar dit komt er niet van omdat de priester meneer Tench ontmoet in de haven. De priester wacht op zijn boot en komt daar tandarts Tench tegen. Tench haalt hem over om met hem mee te gaan naar zijn huis, want de boot vertrekt pas over een aantal uur. Toevalligerwijs komt er een kind aan de deur die hulp van iemand nodig heeft, omdat een van zijn familieleden op sterven ligt. Meneer Tench laat zijn hart spreken, gaat met het kind mee en mist de boot.
De overheid weet hiervan en gaat verder mee de speurtocht naar de priester. De priester daarentegen duikt verschillende keren onder, onder andere op een bananenplantage. Op de plantage komt hij een de dochter van de beheerder tegen. Dit meisje laat hem binnen en geeft hem brandy waar hij zo dol op is. Later in het verhaal blijkt dat de priester in plaats van geld alcohol voor zijn diensten vraagt. Als hij iemand in naam van God te woord staat wil hij brandy. Daarom noemt hij zichzelf ook een ‘bad priest’. Als de beheerder, de vader van het meisje, te weten komt dat er een priester ondergedoken zit, moet hij weg. De priester gaat opzoek naar een nieuwe plaats om onder te duiken. Hij komt bij zijn geboorteplaat uit, waar hij tevens een dochter heeft. Hier willen ze hem niet beschermen, maar ook niet verraden. Op de dag waarop hij noordelijker wil gaan komt de inspecteur van de politie naar het dorp. Door zijn dochter en ‘vrouw’ wordt hij niet verraden. De priester trekt verder richting de stad, nu niet te voet maar met de ezel. Onderweg ontmoet hij een persoon, waarmee hij verder reist. Al snel blijkt dat deze persoon niet te vertrouwen is, waarna de priester een andere route neemt naar de stad. De persoon die niet te vertrouwen was wil de priester aangeven, maar beland ook in de cel en geeft hem toch maar niet aan. De priester koopt in de stad alcoholische dranken, waaronder zijn verslaving: brandy. Hij wordt hiermee aangehouden door de politie en belandt een nacht in de cel. De volgende dag is de priester weer op vrije voeten, omdat hij niet herkend wordt door de politie, wel door de andere gevangenen, als dé priester. Hij krijgt uit medelijden geld mee van de politieofficier en gaat weer terug naar de bananenplantage. Helaas blijkt de familie van de beheerder er niet meer te wonen, ze zijn vertrokken uit de plantage of uitgeroeid door de seriemoordenaar (de dochter van de beheerder o.a.).
De priester gaat verder en vindt onderdak bij Amerikaanse immigranten, de heer Lehr en zijn zus. Deze verwelkomen de priester met open armen. Het doet de priester zoveel goed dat hij wil vertrekken naar het buitenland totdat er een merkwaardig gebeurtenis plaatsvindt. De seriemoordenaar wordt beschoten door de politie en raakt hierbij zwaargewond. De seriemoordenaar heeft nog een wens, hij wil als katholiek de laatste zegen krijgen voordat hij komt te overlijden. Hiervoor roept hij de hulp in van de priester, die hierbij ook zijn ‘dood’ vindt. Voordat de priester de doodslag krijgt, wil hij nog een keer biechten. Dit gaat niet door omdat zijn getrouwde collega, ex-priester dus, hier weigert aan mee te werken.
Op de dag dat de priester vermoord wordt, komt er een andere priester in de stad die de taak van de vermoorde priester overneemt.
2. Verdiepingsopdracht (de brief aan de hoofdpersoon)
Er zijn in mijn ogen twee belangrijke personen in het boek: de priester en politieofficier, deze staan lijnrecht tegenover elkaar. Maar omdat je het verhaal ziet door de ogen van de priester, schrijf ik de brief aan de priester.
Cuijk, 31-10-2007
Geachte priester,
Laatst heb ik uw levensverhaal gelezen en ik ben er onder de indruk van. Voor mij heeft u een beetje als een held gehandeld. U heeft zichzelf weggestreept in het belang van de volgelingen van God en van u, dat dit tot uw dood leidde is logisch. Maar een heroïseren dood kan ik me niet voorstellen. Ik schrijf niet voor niets een brief aan u, want ik denk dat u nu in de hemel op ons neerkijkt.
Het is mooi dat u vanaf het begin van uw leven alles voor de mensheid gedaan heeft, maar waarom heeft u niet aan zelf gedacht en in een ander land katholieken en andere gelovigen geholpen? U heeft hier twee keer de kans voor gehad: In eerste instantie niet met de heer Tench en het kind meegaan om het laatste sacrament te geven, maar op de boot stappen. En net voor uw dood had u niet naar de seriemoordenaar moeten gaan, maar naar het buitenland, bijvoorbeeld de Verenigde Staten. Ik vind het jammer dat u dit niet gedaan heeft, want dan had de mensheid nog langer van u gebruik kunnen maken. En de laatste zegen verdiende de seriemoordenaar ook helemaal niet, als je mensen vermoord ben je fout bezig, je verdient de hel en dan ook nog eens om het laatste sacrament vragen. Ik had hem gewoon laten stikken.
In uw levensverhaal wordt goed beschreven dat u een gewoon mens bent. U drinkt namelijk (een heleboel) alcohol en hebt zelf een kind verwekt bij een vrouw. Als priester moet je op een of andere manier in leven blijven. U vraagt voor uw diensten dan geen geld, maar een alcoholische drank. Dit is natuurlijk ook een manier om in leven te blijven, maar je brengt je bevoorrechte positie dan wel in gevaar. Dus eigenlijk had u niet alleen een alcoholische drank moeten vragen, maar ook eten of zo. Ik vind het wel jammer dat u als priester zijnde een kind heeft. Als een pastoor dit niet mag, mag u dat eigenlijk ook niet. Misschien had u zich wel terug moeten trekken als priester nadat het kind geboren werd. Dan had u tenminste geen trammelant meer gehad met de politie en mocht u gewoon verder leven. U had dan wel een ander beroep kunnen uitoefenen waarbij u de maatschappij en dus de mensen helpt.
Maar toch mijn complimenten voor uw inzet in de maatschappij!
Gegroet,
Dominique Pichel
3. Evaluatie
a) Kort beargumenteert eindoordeel over het boek
‘The power and the glory’ was vooral voor mij een moeilijk boek om te lezen, maar ook wel een met een mooie verhaallijn. Het was moeilijk, omdat het verhaal eigenlijk twee hoofdpersonages heeft (de politieofficier, ook wel luitenant genoemd, en de priester). Deze personen hebben ook allebei eigen stukjes in het verhaal, zodoende moet je goed opletten en nauwkeurig lezen over wie het gaat. Beide lijnen zijn in principe wel makkelijk te volgen, alleen zijn ze dus wel door elkaar heen. Het mooie en bijzondere aan het boek vind ik onder andere het gedrag van de hoofdpersoon. Hij gaat niet mee met de stroming, bijvoorbeeld naar het buitenland of hij stopt met ‘het priester zijn’, maar hij leeft voor de mensen. Dit zou een goed voorbeeld voor deze tijd kunnen zijn, als iedereen als de priester te werk ging dan zou de wereld er anders uit zien. Het is mooi hoe de schrijver dit vertaald in het verhaal. Ook vind ik de lijnrecht tegenover elkaar staande (hoofd)personen bijzonder beschreven. De politieofficier en de priester, twee verschillende karakters met verschillende doelen. Het is mooi hoe ze elkaar in dit verhaal nodig hebben, als de schrijver er eentje niet in het verhaal verwerkt zou hebben dan was het verhaal slecht, maar nu is het bijzonder om te lezen.
b) Kort oordeel over de verdiepingsopdracht & c) beschrijf wat er makkelijk/moeilijk aan was
Deze verdiepingsopdracht is nog al wat anders dan de gebruikelijke uitgebreide mening op te schrijven. Deze verdiepingsopdracht heb ik wel een keer bij het vak Duits gehad en heeft iets speciaals. Je moet je in de hoofdpersoon verplaatsen, maar ook niet al te veel omdat je kritisch moet blijven. Dat is toch wel moeilijk, negatief kijken naar een hoofdpersoon, terwijl het voor de lezer (en het verhaal) een held is. Het is eveneens moeilijker, omdat je het verhaal door de ogen van de hoofdpersoon hebt meegekregen. Je ervaart als lezer toch alleen zijn emoties en niet die van iemand anders. Voor mij was het ook wel op een andere manier ingewikkeld, want wie gaat er nou een brief schrijven aan een dode?
1. Beschrijvingsopdracht
a) Complete titelbeschrijving:
G. Greene, The Power and the Glory, Harmondsworth 1962 (eerste druk)
b) Korte motivatie van mijn boekkeuze:
Dit boek is mij aangeraden door mijn vader, die het in zijn jeugd voor school gelezen had. Hij kon het zich herinneren als een mooi, maar niet eenvoudig boek. In eerste instantie wilde ik een ander boek lezen, maar dat bleek oorspronkelijk niet door een Engelse schrijver te zijn geschreven en niet binnen de Engelse literatuur te vallen. Dus daarom dit boek.
c) Korte weergave van de inhoud:
Het verhaal speelt zich af in Mexico, waar een priester achterna gezeten wordt door de politie. De politie zit deze priester achterna, omdat de Mexicaanse overheid het katholieke geloof wil uitbannen. Niet alleen wordt de priester gezocht, maar ook een seriemoordenaar. Deze twee zijn volgens de overheid even grote criminelen. Om de priester gevangen te nemen, heeft de politie officier een plan bedacht: in elk dorp komen er zogenaamde verklikkers die een teken moeten doorgeven als de priester in hun dorp is geweest. Als blijkt dat hij er geweest is, maar de verklikker niets gezegd heeft, wordt de verklikker ter dood veroordeeld.
Hoewel veel van de priesters gaan trouwen of Mexico ontvluchten, loopt de gezochte priester niet weg voor het verbod op het katholicisme. Hij blijft in Mexico, maar wil vluchten naar het katholiekvriendelijker noorden. In principe wil de priester wel uit Mexico vluchten, maar dit komt er niet van omdat de priester meneer Tench ontmoet in de haven. De priester wacht op zijn boot en komt daar tandarts Tench tegen. Tench haalt hem over om met hem mee te gaan naar zijn huis, want de boot vertrekt pas over een aantal uur. Toevalligerwijs komt er een kind aan de deur die hulp van iemand nodig heeft, omdat een van zijn familieleden op sterven ligt. Meneer Tench laat zijn hart spreken, gaat met het kind mee en mist de boot.
De overheid weet hiervan en gaat verder mee de speurtocht naar de priester. De priester daarentegen duikt verschillende keren onder, onder andere op een bananenplantage. Op de plantage komt hij een de dochter van de beheerder tegen. Dit meisje laat hem binnen en geeft hem brandy waar hij zo dol op is. Later in het verhaal blijkt dat de priester in plaats van geld alcohol voor zijn diensten vraagt. Als hij iemand in naam van God te woord staat wil hij brandy. Daarom noemt hij zichzelf ook een ‘bad priest’. Als de beheerder, de vader van het meisje, te weten komt dat er een priester ondergedoken zit, moet hij weg. De priester gaat opzoek naar een nieuwe plaats om onder te duiken. Hij komt bij zijn geboorteplaat uit, waar hij tevens een dochter heeft. Hier willen ze hem niet beschermen, maar ook niet verraden. Op de dag waarop hij noordelijker wil gaan komt de inspecteur van de politie naar het dorp. Door zijn dochter en ‘vrouw’ wordt hij niet verraden. De priester trekt verder richting de stad, nu niet te voet maar met de ezel. Onderweg ontmoet hij een persoon, waarmee hij verder reist. Al snel blijkt dat deze persoon niet te vertrouwen is, waarna de priester een andere route neemt naar de stad. De persoon die niet te vertrouwen was wil de priester aangeven, maar beland ook in de cel en geeft hem toch maar niet aan. De priester koopt in de stad alcoholische dranken, waaronder zijn verslaving: brandy. Hij wordt hiermee aangehouden door de politie en belandt een nacht in de cel. De volgende dag is de priester weer op vrije voeten, omdat hij niet herkend wordt door de politie, wel door de andere gevangenen, als dé priester. Hij krijgt uit medelijden geld mee van de politieofficier en gaat weer terug naar de bananenplantage. Helaas blijkt de familie van de beheerder er niet meer te wonen, ze zijn vertrokken uit de plantage of uitgeroeid door de seriemoordenaar (de dochter van de beheerder o.a.).
De priester gaat verder en vindt onderdak bij Amerikaanse immigranten, de heer Lehr en zijn zus. Deze verwelkomen de priester met open armen. Het doet de priester zoveel goed dat hij wil vertrekken naar het buitenland totdat er een merkwaardig gebeurtenis plaatsvindt. De seriemoordenaar wordt beschoten door de politie en raakt hierbij zwaargewond. De seriemoordenaar heeft nog een wens, hij wil als katholiek de laatste zegen krijgen voordat hij komt te overlijden. Hiervoor roept hij de hulp in van de priester, die hierbij ook zijn ‘dood’ vindt. Voordat de priester de doodslag krijgt, wil hij nog een keer biechten. Dit gaat niet door omdat zijn getrouwde collega, ex-priester dus, hier weigert aan mee te werken.
Op de dag dat de priester vermoord wordt, komt er een andere priester in de stad die de taak van de vermoorde priester overneemt.
2. Verdiepingsopdracht (de brief aan de hoofdpersoon)
Er zijn in mijn ogen twee belangrijke personen in het boek: de priester en politieofficier, deze staan lijnrecht tegenover elkaar. Maar omdat je het verhaal ziet door de ogen van de priester, schrijf ik de brief aan de priester.
Cuijk, 31-10-2007
Geachte priester,
Laatst heb ik uw levensverhaal gelezen en ik ben er onder de indruk van. Voor mij heeft u een beetje als een held gehandeld. U heeft zichzelf weggestreept in het belang van de volgelingen van God en van u, dat dit tot uw dood leidde is logisch. Maar een heroïseren dood kan ik me niet voorstellen. Ik schrijf niet voor niets een brief aan u, want ik denk dat u nu in de hemel op ons neerkijkt.
Het is mooi dat u vanaf het begin van uw leven alles voor de mensheid gedaan heeft, maar waarom heeft u niet aan zelf gedacht en in een ander land katholieken en andere gelovigen geholpen? U heeft hier twee keer de kans voor gehad: In eerste instantie niet met de heer Tench en het kind meegaan om het laatste sacrament te geven, maar op de boot stappen. En net voor uw dood had u niet naar de seriemoordenaar moeten gaan, maar naar het buitenland, bijvoorbeeld de Verenigde Staten. Ik vind het jammer dat u dit niet gedaan heeft, want dan had de mensheid nog langer van u gebruik kunnen maken. En de laatste zegen verdiende de seriemoordenaar ook helemaal niet, als je mensen vermoord ben je fout bezig, je verdient de hel en dan ook nog eens om het laatste sacrament vragen. Ik had hem gewoon laten stikken.
In uw levensverhaal wordt goed beschreven dat u een gewoon mens bent. U drinkt namelijk (een heleboel) alcohol en hebt zelf een kind verwekt bij een vrouw. Als priester moet je op een of andere manier in leven blijven. U vraagt voor uw diensten dan geen geld, maar een alcoholische drank. Dit is natuurlijk ook een manier om in leven te blijven, maar je brengt je bevoorrechte positie dan wel in gevaar. Dus eigenlijk had u niet alleen een alcoholische drank moeten vragen, maar ook eten of zo. Ik vind het wel jammer dat u als priester zijnde een kind heeft. Als een pastoor dit niet mag, mag u dat eigenlijk ook niet. Misschien had u zich wel terug moeten trekken als priester nadat het kind geboren werd. Dan had u tenminste geen trammelant meer gehad met de politie en mocht u gewoon verder leven. U had dan wel een ander beroep kunnen uitoefenen waarbij u de maatschappij en dus de mensen helpt.
Maar toch mijn complimenten voor uw inzet in de maatschappij!
Gegroet,
Dominique Pichel
3. Evaluatie
a) Kort beargumenteert eindoordeel over het boek
‘The power and the glory’ was vooral voor mij een moeilijk boek om te lezen, maar ook wel een met een mooie verhaallijn. Het was moeilijk, omdat het verhaal eigenlijk twee hoofdpersonages heeft (de politieofficier, ook wel luitenant genoemd, en de priester). Deze personen hebben ook allebei eigen stukjes in het verhaal, zodoende moet je goed opletten en nauwkeurig lezen over wie het gaat. Beide lijnen zijn in principe wel makkelijk te volgen, alleen zijn ze dus wel door elkaar heen. Het mooie en bijzondere aan het boek vind ik onder andere het gedrag van de hoofdpersoon. Hij gaat niet mee met de stroming, bijvoorbeeld naar het buitenland of hij stopt met ‘het priester zijn’, maar hij leeft voor de mensen. Dit zou een goed voorbeeld voor deze tijd kunnen zijn, als iedereen als de priester te werk ging dan zou de wereld er anders uit zien. Het is mooi hoe de schrijver dit vertaald in het verhaal. Ook vind ik de lijnrecht tegenover elkaar staande (hoofd)personen bijzonder beschreven. De politieofficier en de priester, twee verschillende karakters met verschillende doelen. Het is mooi hoe ze elkaar in dit verhaal nodig hebben, als de schrijver er eentje niet in het verhaal verwerkt zou hebben dan was het verhaal slecht, maar nu is het bijzonder om te lezen.
b) Kort oordeel over de verdiepingsopdracht & c) beschrijf wat er makkelijk/moeilijk aan was
Deze verdiepingsopdracht is nog al wat anders dan de gebruikelijke uitgebreide mening op te schrijven. Deze verdiepingsopdracht heb ik wel een keer bij het vak Duits gehad en heeft iets speciaals. Je moet je in de hoofdpersoon verplaatsen, maar ook niet al te veel omdat je kritisch moet blijven. Dat is toch wel moeilijk, negatief kijken naar een hoofdpersoon, terwijl het voor de lezer (en het verhaal) een held is. Het is eveneens moeilijker, omdat je het verhaal door de ogen van de hoofdpersoon hebt meegekregen. Je ervaart als lezer toch alleen zijn emoties en niet die van iemand anders. Voor mij was het ook wel op een andere manier ingewikkeld, want wie gaat er nou een brief schrijven aan een dode?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten