1. Beschrijvingsopdracht
A. Complete titelbeschrijving
H.E. Bates, Fair stood the wind for France Londen 1986 (eerste druk)
B. Motivatie boekkeuze
Omdat ik niet uren bezig wilde zijn met het lezen van een boek, en liever de uren die ik overhoud door een minder dik boek te lezen besteed aan het analyseren van het verhaal, wilde ik in de eerste plaats een boek met een niet al te grote omvang. Verder moest het een onderwerp hebben wat me zou aanspreken, bij bijna al mijn andere boeken uit mijn leesdossier de Tweede Wereldoorlog. In de bibliotheek kwam ik het boek Fair stood the wind for France van H.E. Bates tegen die in eerste instantie voldeed aan mijn criteria. Op de omslag was zien dat het boek ook werd geprezen in een recensie uit de Daily Telegraph. Toen ik daarna ook nog door het boek bladerde zag ik dat het boek redelijk goed te lezen en begrijpen was. Voor mij redenen genoeg om aan het boek te beginnen.
C. Korte weergave van de inhoud
Na een missie in Italië met hun Wellington-vliegtuig, zijn Franklin en zijn vierkoppige bemanning (O’Connor, Sandy, Taylor and Goldwin) op de terugweg naar Engeland.
Plotseling krijgen ze problemen met de motor en zijn genoodzaakt te landen in een bezet gedeelte van Frankrijk. Iedereen was ondanks de nog behoorlijke crash in orde behalve Franklin, die een ernstige verwonding had opgelopen aan zijn arm. Het was verstandig om zo snel mogelijk bij het aandachtrekkende vliegtuigwrak weg te gaan.
Na een paar dagen voorzichtig op zoek naar hulp te zijn geweest vinden ze uiteindelijk iemand die de soldaten wilden opvangen. Ze werden meegenomen door een Française met de naam Francoise. Wanneer ze bij de boerderij aankomen maken de soldaten kennis met de familie van het meisje; de grootmoeder, de vader en Pierre; de boerenknecht. De soldaten worden door de familie ondergebracht in de op het terrein gelegen molen van de familie.
Francoise merkt de gewonde arm van Franklin op en staat erop dat er iets aan gedaan moet worden. De vader Francoise heeft een afspraak kunnen regelen met een dokter, die een vriend van hem is. Het zou te veel risico’s met zich medebrengen als Franklin met de arm naar het ziekenhuis zou gaan, hij zou dan namelijk zeer waarschijnlijk worden opgemerkt door de Duitse soldaten. Franklin gaat de volgende dag, gekleed als fransman, samen met Francoise en Pierre naar een stadje waar een dokter voor de arm van Franklin zorgt. Wanneer Franklin, Francoise en Pierre terugkomen van het stadje heeft de vader van Francoise papieren weten te regelen waarmee twee soldaten terug naar Engeland kunnen. Besloten wordt dat de twee jongste, minst ervaren en misschien wel bangste soldaten als eerste terug naar Engeland worden gestuurd.
Het gaat ondertussen steeds slechter met de arm van Franklin en al snel wordt besloten de arm te amputeren. Omdat Franklin niet naar een ziekenhuis kan komt de broer van de dokter binnenkort het klusje klaren. Ondertussen heeft de vader van Francoise opnieuw papieren weten te regelen voor twee van de nu nog drie soldaten. Ditmaal waren het O’Conner en Sandy die nog voor Franklin’s operatie naar huis mochten. Nadat de arm van Franklin was geamputeerd, zorgde Francoise goed voor hem en bloeide de hechte band tussen hen uit in liefde. De situatie in de oorlog werd steeds gevaarlijker en de druk nam steeds meer toe. De dokter die Franklin met zijn arm had geholpen was inmiddels geëxecuteerd met nog een aantal andere mensen.
Nadat de vader van Francoise ook voor Franklin papieren heeft geregeld, pleegt hij zelfmoord met Franklin’s revolver. Hij had in de Eerste Wereldoorlog al zijn zoon verloren, de toenemende druk en het de executie van een vriend werden hem teveel. Francoise besluit om met Franklin mee te gaan aar Engeland. Ze wilde samen per boot naar onbezet gebied vluchten. Na een aantal dagen geroeid te hebben en Franklin, Francoise inmiddels een huwelijksaanzoek heeft gedaan, leggen ze het laatste stuk naar Marseille, onbezet gebied, af per fiets.
In Marseille kan Francoise overnachten bij een zus van Pierre, en Franklin in een hotel. Franklin gaat in Marseille op zoek gaat naar een priester die hem en Francoise kan huwen. Hij wordt echter aangehouden door een gendarme die om zijn papieren vraagt, Franklin probeert aan de gendarme te ontsnappen en wanneer hij schoten hoort duikt hij naar de grond. Hij beseft dat de schoten niet voor hem bestemd waren maar voor iemand anders, die ook op de vlucht was voor een gendame. Het blijkt O’Conner the zijn. Franklin, Francoise en O’Conner beluiten naar Spanje te gaan maar moeten eerst papieren regelen voor O’Conner. Op een dag ontmoeten ze een engelse en schotse mevrouw, waarvan een van hen O’Conner de nodige papieren geeft, die ze heeft van haar overleden man, ook militair. Diezelfde nacht pakken Franklin, Francoise en O’Conner de trein naar Spanje.
Aan de grens tussen Frankrijk en Spanje moeten alle passagier uitstappen omdat iedereen op hun papieren moet worden gecontroleerd. Franklin komt door de controle maar is Francoise en O’Conner uit het oog verloren. Hij raakt licht in paniek en kijkt of ze al weer in de trein zitten, maar kan ze hier ook niet vinden. Wanneer hij naar ze op zoek gaat ziet hij O’Conner achtervolgd worden door een gendarme. O ‘Conner grijpt naar zijn wapen en schiet de gendarme neer. O’Conner wordt zelf ook door een andere gendarme neergeschoten. Op het moment dat Franklin dit allemaal ziet, staat Francoise naast hem, het blijkt dat Francoise haar papieren niet in orde waren en ze werd meegenomen door de gendarmes. O’Connor hielp haar op deze manier ontsnappen
2. Verdiepingsopdracht
Deze brief, die is geschreven aan Franklin, is terug te vinden onderaan het verslag.
3. Evaluatie
Over het algemeen is het een goed boek. Ondanks de soms langdradige stukken tekst bevat het verhaal veel goed vraagopwekkende elementen. Het laat je nadenken over hoe jij je leven gepland hebt en hoe jij in de verschillende situaties zou handelen. Een hoop zaken zijn mooi, en niet te omslachtig onder woorden gebracht. Het is een goed, en realistisch verhaal in de setting van de Tweede Wereldoorlog.
Het maken van de verdiepingsopdracht verliep redelijk goed, het is alleen jammer dat deze verdiepingsopdracht niet voor ieder boek geschikt is. Het is namelijk zo dat hier vooral in word gegaan op het handelen van de hoofdpersoon, wat niet in ieder boek het belangrijkste is. In mijn boek zijn vooral de gedachtewerkingen die ervoor zorgen dat het een goed verhaal is. Op zulk soort elementen die verwijzen naar het thema van het verhaal heb ik nu veel minder op in kunnen gaan.
Rick Thijssen
Buizerdhorst 25
5431 LW, Cuijk
Nederland
Cuijk, 2 november 2007
Beste Franklin,
Ik begin deze brief door te zeggen dat ik je een moedig persoon vindt. In Frankrijk, en waarschijnlijk ook daarbuiten, heb je je behalve als een goede vriend ook als een verantwoordelijk leider gedragen. Je hebt jezelf verschillende keren opgeofferd omwille van je bemanning door het nemen van de juiste beslissingen. Zo hield je jezelf groot ook al was je bang, zoals een leider, een voorbeeld voor zijn bemanning, dit hoort te doen. Nadat jij en je bemanning waren gecrasht kon je niet beseffen dat er een mogelijkheid zou bestaan dat je, vanwege de lichamelijke schade die je er aan over hebt gehouden, misschien nooit meer een vliegtuig zou mogen of kunnen besturen. Er is echter meer in het leven dan alleen de liefde voor iets wat je graag doet, namelijk de liefde voor een ander persoon. Gelukkig drong dit tot je door na je ontmoeting en conversaties met Francoise.
Je begon te beseffen wat voor moois het leven nog meer te beseffen had. Ondanks dat je je arm en de dus ook de mogelijkheid om te vliegen bent kwijtgeraakt, heb je et iets moois voor teruggekregen, waar je volledig bewust van was. Je hebt er goed aan gedaan om zelf, en niet je bemanning, het laatste uit frankrijk te vertrekken, in de meest gevaarlijke periode. Op het moment dat je dacht dat je hele bemanning veilig in Engeland zat kwam je erachter, misschien iets wat niet zo vreemd is, dat O’Conner de oversteek nooit gemaakt had. Ook was te verwachtten dat de altijd koppige O’Conner een keer zijn pistool zou trekken, wanneer hij hiervoor de kans zou krijgen. Hoewel je in eerste instantie dacht dat het trekken van zijn pistool slechts drift was van O’Connor, kwam je er achteraf achter dat hij dit voor jou en Francoise deed.
Ik hoop dat je beseft, waar ik eigenlijk niet aan twijfel, dat je jezelf tijdens de oorlog hebt omringd met mensen die en hoop voor je hebben gedaan, maak dan ook iets moois van je leven, zoals de anderen dat wilde.
Het ga je goed,
Rick Thijssen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten