Poem 4 'Alone'

Alone by Edgar Allan Poe

From childhood's hour I have not been
As others were--I have not seen
As others saw--I could not bring
My passions from a common spring--
From the same source I have not taken
My sorrow--I could not awaken
My heart to joy at the same tone--
And all I lov'd--I lov'd alone--
Then--in my childhood--in the dawn
Of a most stormy life--was drawn
From ev'ry depth of good and ill
The mystery which binds me still--
From the torrent, or the fountain--
From the red cliff of the mountain--
From the sun that 'round me roll'd
In its autumn tint of gold--
From the lightning in the sky
As it pass'd me flying by--
From the thunder, and the storm--
And the cloud that took the form
(When the rest of Heaven was blue)
Of a demon in my view--

Titelbeschrijving:
Edgar Allan Poe, Alone, van: http://www.poemhunter.com/poem/alone-5/

De titel van dit gedicht, Alone, gaat over de thematiek van dit gedicht: eenzaamheid. De dichter heeft deze titel gekozen, omdat hij zich altijd eenzaam voelt ook al is hij niet eenzaam. Als lezer hoef je over de titel niet lang na te denken, je ziet het verband tussen thematiek en titel meteen.

Samenvatting/plot:
‘Alone’ gaat over de ik-figuur, (meestal) de dichter zelf, die zich eenzaam voelt. Hij bekijkt alle dingen negatief. Alles waar mensen zoals jij en ik een positief punt in zouden kunnen zien, ziet de dichter als iets negatiefs. Hij kan zijn emoties niet oproepen en er dus niet van genieten. In plaats van dat het voor hem voorjaar is, is ‘t herfst in hem. Ook al zou de hemel blauw zijn dan maakt de duivel in zijn gedachte hem wel anders.

Romantiek of Moderne Tijd:
Ik denk dat dit gedicht behoort tot de Romantiek, omdat de dichter zijn individuele gedachte beschrijft en hierover fantaseert. Misschien zoekt de dichter, Edgar Allan Poe, wel een gedachte achter zijn eenzaamheid in de werkelijkheid. Hij laat zijn emoties door zijn fantasie gaan en beschrijft de eenzaamheid aan verscheidene dingen toe.

Personages en perspectief:
Er komen geen personages in het verhaal voor, zoals vaker bij een gedicht. Je ziet het verhaal wel door de ik-figuur, die tevens de alwetende verteller is. Als lezer kom je erachter dat de verteller zich eenzaam voelt. Terwijl jezelf zou denken als jij de verteller was dat je dan niet eenzaam zou zijn.

Omgeving:
Het is niet echt duidelijk waar het gedicht zich afspeelt en dus irrelevant voor de betekenis van dit gedicht.

Eigen mening:
Ik vind dat je dit gedicht van Edgar Allan Poe zeker moet lezen, omdat de manier van schrijven van de dichter zeer de moeite waar is en de thematiek is goed uitgewerkt in de versregels. De dichter maakt van alle versregels in het verhaal tegenstellingen. Waarvan wij als lezer zouden denken dat we daarvan gelukkig zouden worden of dat de ‘hoofdpersoon’ daar maar op had moeten letten. Een voorbeeld is de 2e versregel: ‘From childhood's hour I have not been; As others were--I have not seen seen’. Ik herinner juist goede dingen uit mijn kindertijd met al mijn vriendjes. De schrijver dus niet. Ik ga als lezer toch terug in mijn geheugen en kijk of dat bij zo is, wat dus niet is, en dat ga je dan automatisch vergelijken als je het gedicht analyseert. Dus niet alleen de antithese tussen de woorden van de schrijver, maar ook tussen de fantasiewereld van de schrijver en de werkelijkheid van mij. Door het contrast in de zinnen, komt de thematiek duidelijk naar voren. Je ziet al snel dat hij zich eenzaam voelt en dat werkt de schrijver door middel van de antitheses goed uit.