Titelbeschrijving:
Colin C. Conway, 86th Street and the Summer of Love, November 2005 van www.eastoftheweb.com/
De titel verwijst naar de straat waar Mike bijna elke dag te vinden is, de straat waar hij en zijn vriendgroep dagelijks rondhangen. ‘The Summer of Love’ verwijst naar de liefde die hij van niemand krijgt. Hij krijgt in eerste instantie veel liefde van zijn vriendengroep, maar als hij daarin verdwijnt krijgt hij geen liefde meer.
Korte samenvatting/plot
Dit verhaal gaat over een jongen, Mike, en die verschillende gebeurtenissen in zijn leven meemaakt. Hij heeft een grote vriendengroep, waarmee hij verschillende avonturen beleeft. In de groep zitten er een aantal die de drang hebben tot vechten. Zo slaan ze twee kleine kinderen in elkaar, die onschuldig door ‘hun’ straat heen lopen. Mike wordt beveelt mee te vechten tegen deze veel kleinere kinderen. Bij het eerste kind helpt hij zijn vrienden mee en vecht tegen wil en dank, hij verkiest zijn vriendengroep boven zijn individu. Tegen het tweede kind daarentegen vecht hij niet, hij beschermt hem juist. Hij wil dat zijn vrienden niet meer vechten tegen onschuldige mensen en vooral niet kleine kinderen. De vriendengroep is het daarmee niet eens. Ze stemmen daarom ook dat Mike uit de vriendengroep moet verdwijnen.
Thuis gaat het met Mike ook niet zo goed, zijn vader woont ergens anders (dat wil zeggen dat zijn ouders zijn gescheiden) en zijn broer Tom zit in Vietnam te vechten voor het land. Op zijn kamer denkt Mike terug aan zijn mooiste dag in zijn leven, zijn 12e verjaardag. Hij ging samen met zijn broer en moeder naar een wedstrijd van de Yankees, terwijl zijn vader een Yakees cap aan hem gaf. Terwijl hij erover dag droomt komt er een legerofficier die aan hem en aan zijn moeder verteld dat Tom overleden is.
Mike probeert er afstand van te nemen door eerst de brieven van Tom uit Vietnam te herlezen en omdat dat niet helpt gaat hij naar een café waar hij de vriendengroep tegenkomt. Deze ex-vrienden hebben geen medelijden met hem over Tom. Ze zijn zelfs nog kwaad op hem. Zij willen vechten met hem. Als Mike begint te huilen houdt het vechten op. De vriendengroep verontschuldigt zich en bedoelde het eigenlijk niet zo. Mike aanvaardt dit, maar weet dat het niet meer zo wordt als vroeger. Hij gaat alleen naar huis.
Personages en perspectief:
De hoofdpersoon in het verhaal is Mike, door wiens ogen je het verhaal aanschouwt. Hij is een persoon met een uitgesproken mening, wat goed in het verhaal is terug te zien. Hij is geen meeloper en volgt zijn eigen weg. Misschien is het daarom wel dat Mike alleen is, maar zich niet eenzaam voelt.
De andere personages in het verhaal spelen een minder belangrijke rol. Ze zijn wel continu aanwezig zoals de vroegere vriendengroep van Mike. Deze vriendengroep wordt beheerst door één persoon, door Terry, de zogenaamde leider. De andere Miles Morgan, Ronnie Dougan en Jay O'Neal volgen Terry blindelings, ze hebben geen uitgesproken mening. Ze zijn bang dat ze ook uit de groep worden gezet.
Zijn broer, Tom, speelt ook een rol in het verhaal. Hij vecht in Vietnam voor het land, maar wil terug naar huis. Dit wil Mike ook. Maar helaas komt het niet zo ver, Tom wordt vermoord in Vietnam. Zijn moeder, een ander bijfiguur, is ook heel verdrietig.
Thema:
De thematiek in dit verhaal is volgens mij eenzaamheid. Ik denk dit omdat Mike zijn vriendengroep en zijn broer verliest en hierdoor eenzaam wordt. Dit verliezen op twee verschillende manieren. Mike maakt er zelf een eind aan met de vriendengroep, ‘verlies’ in dit geval betekent niet meer erbij horen. Terwijl verlies in de zin van zijn broer de dood betekent. Hierdoor blijft Mike in zijn eentje achter. Hij vindt zichzelf niet eenzaam, maar volgens mij is hij het wel. Een ander thema zou eventueel verlies kunnen zijn.
Colin C. Conway, 86th Street and the Summer of Love, November 2005 van www.eastoftheweb.com/
De titel verwijst naar de straat waar Mike bijna elke dag te vinden is, de straat waar hij en zijn vriendgroep dagelijks rondhangen. ‘The Summer of Love’ verwijst naar de liefde die hij van niemand krijgt. Hij krijgt in eerste instantie veel liefde van zijn vriendengroep, maar als hij daarin verdwijnt krijgt hij geen liefde meer.
Korte samenvatting/plot
Dit verhaal gaat over een jongen, Mike, en die verschillende gebeurtenissen in zijn leven meemaakt. Hij heeft een grote vriendengroep, waarmee hij verschillende avonturen beleeft. In de groep zitten er een aantal die de drang hebben tot vechten. Zo slaan ze twee kleine kinderen in elkaar, die onschuldig door ‘hun’ straat heen lopen. Mike wordt beveelt mee te vechten tegen deze veel kleinere kinderen. Bij het eerste kind helpt hij zijn vrienden mee en vecht tegen wil en dank, hij verkiest zijn vriendengroep boven zijn individu. Tegen het tweede kind daarentegen vecht hij niet, hij beschermt hem juist. Hij wil dat zijn vrienden niet meer vechten tegen onschuldige mensen en vooral niet kleine kinderen. De vriendengroep is het daarmee niet eens. Ze stemmen daarom ook dat Mike uit de vriendengroep moet verdwijnen.
Thuis gaat het met Mike ook niet zo goed, zijn vader woont ergens anders (dat wil zeggen dat zijn ouders zijn gescheiden) en zijn broer Tom zit in Vietnam te vechten voor het land. Op zijn kamer denkt Mike terug aan zijn mooiste dag in zijn leven, zijn 12e verjaardag. Hij ging samen met zijn broer en moeder naar een wedstrijd van de Yankees, terwijl zijn vader een Yakees cap aan hem gaf. Terwijl hij erover dag droomt komt er een legerofficier die aan hem en aan zijn moeder verteld dat Tom overleden is.
Mike probeert er afstand van te nemen door eerst de brieven van Tom uit Vietnam te herlezen en omdat dat niet helpt gaat hij naar een café waar hij de vriendengroep tegenkomt. Deze ex-vrienden hebben geen medelijden met hem over Tom. Ze zijn zelfs nog kwaad op hem. Zij willen vechten met hem. Als Mike begint te huilen houdt het vechten op. De vriendengroep verontschuldigt zich en bedoelde het eigenlijk niet zo. Mike aanvaardt dit, maar weet dat het niet meer zo wordt als vroeger. Hij gaat alleen naar huis.
Personages en perspectief:
De hoofdpersoon in het verhaal is Mike, door wiens ogen je het verhaal aanschouwt. Hij is een persoon met een uitgesproken mening, wat goed in het verhaal is terug te zien. Hij is geen meeloper en volgt zijn eigen weg. Misschien is het daarom wel dat Mike alleen is, maar zich niet eenzaam voelt.
De andere personages in het verhaal spelen een minder belangrijke rol. Ze zijn wel continu aanwezig zoals de vroegere vriendengroep van Mike. Deze vriendengroep wordt beheerst door één persoon, door Terry, de zogenaamde leider. De andere Miles Morgan, Ronnie Dougan en Jay O'Neal volgen Terry blindelings, ze hebben geen uitgesproken mening. Ze zijn bang dat ze ook uit de groep worden gezet.
Zijn broer, Tom, speelt ook een rol in het verhaal. Hij vecht in Vietnam voor het land, maar wil terug naar huis. Dit wil Mike ook. Maar helaas komt het niet zo ver, Tom wordt vermoord in Vietnam. Zijn moeder, een ander bijfiguur, is ook heel verdrietig.
Thema:
De thematiek in dit verhaal is volgens mij eenzaamheid. Ik denk dit omdat Mike zijn vriendengroep en zijn broer verliest en hierdoor eenzaam wordt. Dit verliezen op twee verschillende manieren. Mike maakt er zelf een eind aan met de vriendengroep, ‘verlies’ in dit geval betekent niet meer erbij horen. Terwijl verlies in de zin van zijn broer de dood betekent. Hierdoor blijft Mike in zijn eentje achter. Hij vindt zichzelf niet eenzaam, maar volgens mij is hij het wel. Een ander thema zou eventueel verlies kunnen zijn.
Omgeving:
Het verhaal speelt zich voornamelijk af op de kamer van de hoofdpersoon en in de straat van zijn vriendengroep. Hij hangt veelal op de straat, waar weinig gebeurt. Je komt niet echt iets te weten van de straat en de kamer, omdat die niet uitgebreid beschreven worden.
Stijl:
De heer Colin C. Conway schrijft heel eenvoudig. Hij gebruikt de letterlijke jeugdtaal, de taal van de straat. Bijvoorbeeld: "Fuck you, man," he screamed at me, his eyes wild with rage. He turned his lunatic gaze to Terrance. "Bust this bastard's teeth." Daarom spreekt het jongeren, waarvan ik een voorbeeld ben, zo aan. De ik-figuur is werkelijk, de hoofdpersoon kan zo een echt persoon zijn geweest. Net als het verhaal echt kan zijn.
Eigen mening:
Dit verhaal vond ik echt heel erg mooi om te lezen, het is een van de mooiste verhalen die ik ooit in het Engels gelezen heb. Ik ging er snel doorheen, omdat het makkelijk en zo als ik al zei jeugdig geschreven is. Je hoeft als lezer niet veel woorden op te zoeken en dat is uitermate handig voor een verhaal. Het mooie in dit verhaal is ook dat de hoofdpersoon een eigen mening heeft en achter deze eigen mening blijft staan. Het is een voorbeeld voor de jeugd, omdat hij zonder mee te lopen met anderen zijn eigen (goede) weg volgt.
Als je het verhaal leest krijg je zelfs een beetje medelijden met de hoofdpersoon in het verhaal, je leeft je zo in het verhaal in dat je zelf emoties krijgt. Gewoonweg schitterend geschreven. Als je dit verhaal niet kent moet je het gewoon lezen, het is zeer de moeite waard.
Bron: http://www.eastoftheweb.com/short-stories/
Stijl:
De heer Colin C. Conway schrijft heel eenvoudig. Hij gebruikt de letterlijke jeugdtaal, de taal van de straat. Bijvoorbeeld: "Fuck you, man," he screamed at me, his eyes wild with rage. He turned his lunatic gaze to Terrance. "Bust this bastard's teeth." Daarom spreekt het jongeren, waarvan ik een voorbeeld ben, zo aan. De ik-figuur is werkelijk, de hoofdpersoon kan zo een echt persoon zijn geweest. Net als het verhaal echt kan zijn.
Eigen mening:
Dit verhaal vond ik echt heel erg mooi om te lezen, het is een van de mooiste verhalen die ik ooit in het Engels gelezen heb. Ik ging er snel doorheen, omdat het makkelijk en zo als ik al zei jeugdig geschreven is. Je hoeft als lezer niet veel woorden op te zoeken en dat is uitermate handig voor een verhaal. Het mooie in dit verhaal is ook dat de hoofdpersoon een eigen mening heeft en achter deze eigen mening blijft staan. Het is een voorbeeld voor de jeugd, omdat hij zonder mee te lopen met anderen zijn eigen (goede) weg volgt.
Als je het verhaal leest krijg je zelfs een beetje medelijden met de hoofdpersoon in het verhaal, je leeft je zo in het verhaal in dat je zelf emoties krijgt. Gewoonweg schitterend geschreven. Als je dit verhaal niet kent moet je het gewoon lezen, het is zeer de moeite waard.
Bron: http://www.eastoftheweb.com/short-stories/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten